De meest idealistische plek voor een stagiair... Curacao! Het eiland van zon, zee, strand en vooral veel plezier en feesten. Toch komen er regelmatig negatieve geluiden vanuit dit party-eiland. Vaak worden er stagiairs beroofd en zelfs bedreigd, of bij terugkomst in het appartement blijkt er te zijn ingebroken. Is het echt zo erg?
Ik zal meteen maar met de deur in huis vallen, die berichten zijn op waarheid berust! Het is niet altijd zo veilig als men wel denkt. Maar gelukkig kan ik ook melden dat de berichtgeving in het nieuws en de media vaak veel erger doen overkomen dan dat het in werkelijkheid is. (Wij hebben over dat onderwerp een bericht geschreven op www.CuracaoToerisme.nl .) Naar mijn mening zijn er twee hoofdoorzaken te noemen voor de onveiligheid; De naïviteit van de stagair en het beschikbare budget van de stagiair.
Naïviteit van de stagiaire
Het lijkt allemaal zo mooi en fantastisch. Helemaal zelfstandig naar een ander land om daar feest te vieren en de wereld te ontdekken, en oh ja... je stage te lopen en de stageopdracht goed afwerken.
De gemiddelde leeftijd van een stagiair is 18 jaar. Officieel ben je dan volwassen. En dat klopt ook, maar de meesten hebben nog niet genoeg meegemaakt om zich te 'wapenen' tegen de nieuwe omgeving, de onverwachte gebeurtenissen en negatieve ervaringen. Juist die onervarenheid komt naar boven wanneer je jezelf volledig zelfstandig moet gaan handhaven in een 'vreemd' land.
In Curacao zijn bijvoorbeeld de verschillen tussen arm en rijk veel groter, en vooral duidelijker aanwezig, dan in Nederland. Neem daarbij ook nog het cultuurverschil en de gedachte van vele jonge Antillianen dat de Nederlanderse stagiairs hun banen op Curacao afpakken. Deze groep, meestal kansarme Antillianen, hebben daarom geen medelijden met het leed wat ze een stagiair aandoen. De stagiairs zijn in hun ogen immers diegene die ervoor zorgen dat er minder betaalde banen op Curacao beschikbaar zijn.
De naïviteit van de stagelopers komt vooral naar boven bij situaties die je in Nederland ook zou ontlopen. In Nederland loop je bijvoorbeeld 's nachts ook niet alleen door een achterstandswijk in Rotterdam. Waarom zou je dat dan in Curacao wel doen? Als 18 jarige jonge meid ga je in Nederland ook niet alleen naar allochtonenwijk wanneer het al donker wordt, want dan weet je dat je een bepaalde aandacht zult krijgen van de mannen.
Het antwoord is eenvoudig; de meeste stagiairs weten gewoonweg niet in welke wijk men absoluut niet moet rondlopen, in welke wijk je uit moet kijken en in welke wijk je relatief veilig over staat kunt. In Nederland wordt je tijdens je hele leven al verteld dat je "op tijd thuis moet zijn", "daar niet alleen naar toe mag gaan" en "bel even als je er bent". Nu ben je, los van je ouders, in Curacao en je wilt maar 1 ding. Genieten! En genieten doe je! In de weekeinden vaak nog dronken ook. En wanneer je beschonken bent, dan is realistisch denken altijd al een probleem. Je wordt makkelijker en je neemt onverantwoorde beslissingen.
Voor de dievengilde op Curacao is 'de stagiaire' natuurlijk het meest perfecte doelwit. Erg makkelijk te herkennen, en erg gemakkelijk te overmeesteren. Wanneer je dan ook nog met een laptopje richting Café Wilhemina gaat om te kunnen internetten, dan kun je al snel begrijpen waarom de stagiaire het perfect doelwit is.
Het doel van dit hele verhaal is, niet om je bang te maken, maar om je er op te wijzen dat je reëel moet blijven. Denk bij elke handeling wanneer je op Curacao bent, is dit veilig genoeg!? Iedereen op Curacao weet bijvoorbeeld dat je auto niet veilig is bij Mambo beach. Handel daar dan ook naar. Laat geen spullen achter in de auto, en laat bijvoorbeeld je raam een stuk open of doe de auto niet op slot. Dan weten de 'dieven' dat er weinig tot niets te halen valt en hoeven ze de ramen niet in te slaan.
Het budget van de stagiair
Het volgende cruciale onderdeel is vaak het beschikbare budget. Stagiars hebben meestal niet veel te besteden voor een degelijke verblijfplaats of voor vervoer. Vaak wordt er vanuit Nederland gezocht naar een zo goedkoop mogelijk appartementje. Vanuit Nederland ziet het er allemaal perfect uit op de foto's en in de omschrijving. In een 'veilige' omheining, in een nette buurt, overal dichtbij, enzovoorts.
In praktijk is het toch anders. De omheining is er wel, maar je kunt er zo overheen klimmen, de nette buurt is in Nederlandse ogen helemaal niet zo netjes, alles is in de buurt betekend alles te voet kunnen doen (dus vaak alleen over straat, ook 's nachts!) Heel erg vaak zijn de appartementjes erg klein, vaak niet voorzien van een airco of zelfs een raam, en de douches worden gedeeld met de medestagiairs in het gebouw. In de praktijk is het allemaal niet zo rooskleurig als dat de stagiair het in Nederland voor ogen had. Maar eerlijk is eerlijk, daar is de prijs dan ook vaak naar. Goedkoop, ... dus weinig tot geen comfort, en goedkoop betekent meestal ook in een middelmatige of slechte woonwijk.
Doordat het budget dus vaak erg beperkt is, worden stagiairs erg vaak geconfronteerd met de bovenstaande situatie. Ze komen als onervaren 'volwassene' in een ander land, dus niet in de meest ideale situatie terecht. Daardoor worden ze ook weer extra kwetsbaar want het is voor mensen met een criminele intentie erg makkelijk om het vertrouwen te winnen van deze stagiaires.
Maar al te vaak worden de appartementen van de stagiairs beroofd. Vooral wanneer de stagiairs pas op het eiland zijn aangekomen. Veel appartementen zijn niet afdoende beschermd, en de meeste stagelopers hebben nog niet genoeg ervaring over het wel en wee op Curacao. Zoals de deuren goed afsluiten, goed op de spullen letten en niet 'te koop' lopen met je smartphone of laptop. Voor de dievengilde is de 'nieuwe' stagiair wederom een perfect doelwit, want elke 6 maanden is er een nieuwe lichting stagiairs op het eiland. Dus in principe kunnen ze elke 6 maanden weer een rondje "appartementje beroven" doen.
Door het beperkte budget zal een stagiair meestal ook niet beschikken over een eigen auto. Ze zijn dus vaak te voet, of ze wachten langs de weg op de taxibusjes. Juist in die situaties zijn ze weer een gemakkelijk doelwit. De beschikking hebben over een eigen auto komt ten goede aan de veiligheid.
Realistisch blijven denken, dan kom je er wel
Nu lijkt het, of het allemaal heel erg slecht is in Curacao, en dat je als stagiair daar zeker niet heen moet gaan. Dat is gelukkig niet waar! Je kunt er echt een geweldige tijd hebben. In Nederland gebeuren ook heel erg veel nare dingen. Wanneer er echter iets gebeurt op Curacao, dan wordt dat gelijk 'wereldnieuws' in Nederland. Hierdoor wordt er onterecht een indruk gewekt dat Curacao erg onveilig is.
Curacao is niet per definitie onveiliger dan Nederland. Er kan wel geconstateerd worden dat de criminele activiteiten harder worden en toenemen, maar hetzelfde kan ook gezegd worden van Nederland. Overigens heeft de zware criminaliteit vaak te maken met de drugswereld, zoals afrekeningen en moorden. Daar zal een stagiaire niet mee te maken krijgen.
Het is wel zo dat er grotere verschillen zijn tussen arm en rijk dan in Nederland. Het is niet voor niets dat er tralies voor de ramen zitten, en dat men het zo belangrijk vindt dat er een goede omheining is en in welke buurt men woont.
Ik neem als voorbeeld dat, wanneer iemand op Curacao werkeloos is, die slechts een hele kleine uitkering krijgt. Totaal onvoldoende om van rond te komen. En wanneer jij dan ergens een telefoon laat slingeren, met een laptop onder je arm over straat loopt of iets dergelijks, dan is de verleiding voor die personen erg groot om hun 'inkomen aan te vullen'. Als 18 jarige Nederlander ben je vaak rijker dan menig Curaçaoënaar (jij hebt een smartphone, zij niet!), en je bent nu eenmaal toch wel een vrij makkelijk doelwit voor de criminelen.
Het is goed vertoeven op Curacao!
De mooie dingen, de geweldige ervaringen en het zeer sociale leven op Curacao worden helaas niet zo vaak vermeld in Nederland. Maar die zijn er natuurlijk wel! Zeker het sociale leven is er geweldig. Iedereen leeft buiten, het is prachtig weer en de meeste mensen zijn erg open en vriendelijk.
Je moet goed blijven nadenken tijdens je verblijf. Neem vooraf informatie in je op over de veilige, en onveilige buurten. Weet goed waar je naar toe gaat! En vooral, blijf nadenken. (Had ik al gezegd, maar ik benadruk het maar even.) Denk niet, dat overkomt mij niet, want het kan je WEL overkomen dat je beroofd wordt, er spullen gestolen worden, of erger! Zoals het iedereen kan overkomen, dus ook toeristen en zelfs de lokale mensen.
Doe vaak dingen met een groep, en niet alleen. Dit geldt vooral ook tijdens het stappen. Het is donker, iedereen is dronken, te voet naar huis ... de perfecte formule voor een overval. Helaas gebeurt het ook steeds vaker overdag dat er berovingen plaatsvinden. Dus ga niet alleen in vreemde wijken, ga alleen daar, waar ook meerdere andere mensen aanwezig zijn. En geloof me, die plaatsen zijn er genoeg. Er zijn heel veel plaatsen waar je heerlijk kunt genieten.
Toon respect
Ook een goede tip is, om respect te tonen voor de lokale mensen. Dit wordt wel eens vergeten door stagiairs die in een groep op stap zijn. Je wordt dan snel overmoedig omdat je in een groep bent. Maak geen rare opmerkingen, denk niet dat ze je niet verstaan. Ga niet de 'verwende Nederlander' spelen. Op Curacao denkt men over bepaalde dingen anders dan iemand die in Nederland woont. Leer de lokale cultuur en gewoontes kennen. Hou daar rekening mee en pas je gewoonweg aan.
Samengevat, doe op Curacao wat je Nederland ook zou doen, en doe NIET wat je in Nederland ook niet zou doen. Ook al ben je nu zonder je ouders en ben je nu zelfstandig, blijf realistisch! Je bent in een ander land, met andere culturen en belevingswereld. Je zult je enigszins moeten aanpassen. Als je een beetje oppast en realistisch blijft, dan ga je een geweldige tijd tegemoet!
